Ένα ακόμα σκαλί

Γλύκες μου, σήμερα στο μάθημα της Γλώσσας διαβάσαμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Γ. Σουρέλη με τίτλο " Ένα ακόμα σκαλί".
Υπάρχει όμως και ένα ποίημα του Κ. Καβάφη που μοιάζει αρκετά με το κείμενό μας. Για ρίξτε μια ματιά...
Θα ήθελα πολύ να ακούσω από τα στοματάκια σας τι καταλαβαίνετε όταν διαβάζετε το ποίημα αυτό!

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»
Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»

Όποιος θέλει να μάθει περισσότερο για τον Κ. Καβάφη μπορεί να πατήσει εδώ:

http://www.kavafis.gr/index.asp