Αν ζούσε ο Πινόκιο, σίγουρα αυτή τη μέρα θα γιόρταζε...1η Απριλίου, η μέρα που μπορούμε ελεύθερα να λέμε μικρά, αθώα, καλοπροαίρετα ψεματάκια!!!
Ας δούμε όμως πώς ξεκίνησε αυτή η συνήθεια.
Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Από τους Κέλτες
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο "κώδικας δεοντολογίας" των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Από τη Γαλλία
Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον πρωτοχρονιά τους, την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Στην Ελλάδα:
Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε η ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειές του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο.
Εμπρός, λοιπόν! Φροντίστε να ...τηρήσετε το έθιμο, ειδικά αν είστε παιδιά! Και προσοχή, μην την "πατήσετε" από άλλους!
πηγή:
αναδημοσίευση από το ιστολόγιο: http://stin-e-taxi.blogspot.com
Αποκάλυψη η σελίδα.Μοναδική ίσως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικά ευαίσθητη η εκπαιδευτική πρωτοβουλία σου.
Δουλειά ποιοτική με άρωμα ανθρώπου που αγαπάει ότι ωαιότερο υπάρχει στον κόσμο. Τα παιδιά. Την μεγάλη μου αδυναμία ....
Με συγκίνησες
Σε ευχαριστώ.
ΥΓ: Θα μου επιτρέψεις να σε περάσω στα αριστερά του blogspot μου για να μην χάνω καμία ανάρτηση.
http://ligery.pblogs.gr
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν είναι μόνο η δύναμη που μου δίνουν,αλλά η απόδειξη πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με ευαίσθητες χορδές. Καλώς ήλθες στις στήλες των ιστολογίων που παρακολουθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή